Het weekend na Oostende, was de World cup in Elzach. Deze begon met een tijdrit. Geen ronde, maar een parcours van A naar B. 18 kilometer tegen de berg op, beginnend met een steigingspercentage van 2% en eindigend op 9%.

Klimmen is niet echt mijn ding, dus ik zou al heel blij zijn met een top 10 klassering. Toch kon ik wel in mijn ritme komen en kreeg tijdens de rit al wel in de gaten dat het best goed ging. Dat bleek ook met een 5e plek. Niet gedacht dat dit er in zou zitten na een rit van 54 minuten.

De wegwedstrijd was een heel ander verhaal. Het zou redelijk vlak zijn, vergeleken met de wegwedstrijd, werd mij gezegd. Ik vond het parcours behoorlijk glooiend.

Na de start kon ik aanhaken bij de kopgroep. Het dorp uit, de grote weg op, na een paar kilometer draaien en weer terug richting het dorp. Het viel mij direct al op dat mijn fietscomputer het niet deed, geen hartslag en geen vermogen. Op zich niet zo’n probleem in een wegwedstrijd. Terug het dorp in, viel mij iets anders op, de rem liep aan in de bochten. Heel lastig, in elke bocht in het dorp verlies je te veel snelheid, daardoor was ik de aansluiting met de kop na 1 ronde al kwijt.

Gefinisht in de middenmoot, later bleek ook nog een achterband kapot te zijn, dat kon er ook nog wel bij. De rem die aan liep, bleek het wedstrijdwiel te zijn, dat te slap was geworden. Te veel pech in 1 wedstrijd voor een mooie klassering, helaas…