Van 11 t/m 15 september werden de Wereldkampioenschappen Paracycling gehouden in ons eigen land, namelijk in Emmen. Nadat Emmen 2 World cups en 1 EHC had georganiseerd, mochten ze het WK organiseren.
Voor mij was de tijdrit het belangrijkste, hierop ben ik sterker dan de wegwedstrijd. Een vlak parcours van 10,4 km dat we 2 keer rond moesten. Niet te technisch, wat in mijn voordeel is. Vrijdag 13 september was het zover. Het weer was goed. Ik voelde me redelijk goed, niet helemaal zo als een maand eerder, maar toch… Ik moest als 19e starten van de 38. Vanaf de start af aan een hoog wattage draaien en dat zo lang mogelijk volhouden. Dit lukte aardig, tot 2 km voor de finish, werd het wel heel zwaar. Toch heb ik het vermogen tot aan de finish volgehouden, vraag me alleen niet hoe. Toen ik finishte in 31.13 had ik meteen de snelste tijd te pakken. Dit bleef een hele tijd zo, rijder na rijder kwam binnen en kwam niet aan mijn tijd. Ik wist dat het venijn in de staart zat, de beste renners van de wereld startten als laatste. Helaas waren er nog 6 rijders sneller dan mij. Ik kwam 24 seconden te kort voor het podium. Achteraf kon ik aan het gemiddelde vermogen zien dat het lang niet de beste tijdrit van dit jaar was. Het lijkt erop dat het seizoen net iets te lang was. Al met al toch tevreden om 7e te eindigen in dit startveld.

De wegwedstrijd was weer een ander verhaal. Ik kon merken dat de tijdrit er flink ingehakt had. Mijn armen voelden behoorlijk vermoeid aan. Ik stond midden in het startveld opgesteld, op zich niet zo slecht. De start zelf was ook goed. Alleen in de bochten daarop werd ik 3 keer geramd door mijn concurrenten. Hierdoor kwam ik soms bijna stil te staan. Ik verloor de aansluiting met de kopgroep. Toen we achterop het parcours bij het keerpunt aankwamen, verloor ik na de bocht ook nog de aansluiting met de groep waar ik in reed. De kracht was er gewoon niet meer om fatsoenlijk uit de bocht te accelereren. Hierdoor kwam ik alleen te zitten met nog een groep rijders achter mij. Ik wilde mij niet terug laten zakken naar die groep, omdat ik bang was dat ik er bij de finish afgesprint zou worden. Dus ik heb het tempo zo hoog mogelijk gehouden en ben de groep de hele wedstrijd voor gebleven. Op de 24e plek geëindigd, niet echt waar ik op gehoopt had. Achteraf bleek de carbon voorvork schade te hebben opgelopen na de start en zal gerepareerd moeten worden.