Voor het 2^e jaar werden er World cup wedstrijden paracycling gehouden in Emmen. Thuiswedstrijd dus, geen hotelovernachtingen en ’s nachts lekker in mijn eigen bed. Het was goed weer en ik had mij behoorlijk gefocust op de tijdrit. Ik had veel gewerkt aan de aerodynamica van de handbike en had hier ook speciale kleding voor aangeschaft. Er viel hier misschien een ticket voor het WK te verdienen als je bij de eerste 6 zou rijden.   

De dag ervoor het parcours verkend en hier best wel een goed gevoel aan overgehouden. Op vrijdag was de tijdrit. De lange rechte stukken lagen mij best wel, hier kun je flink tempo maken en het vermogen hoog houden. Wij moesten 2 ronden van iets meer dan 8 kilometer. Een gedeelte over de rondweg en een deel over een hobbelige wielerbaan. Voor mijn gevoel had ik de race goed ingedeeld en goed gefinisht. Dat bleek later wel, toen het bekend werd dat ik de 5^e tijd had gereden, in dit veld van wereldtoppers. Dat betekende dat ik aan de minimale eis voor het WK had voldaan. Nu was het aan de bondscoach.

Zaterdags was de wegwedstrijd. De start zoals altijd chaotisch en druk. Ik kon redelijk bijblijven, tot in de eerste 180 graden bocht. Hier knalden 2 rijders voor mij op elkaar, in ik stond er strak achter, helemaal stil. Hierdoor verloor ik de aansluiting met de kopgroep. Rijdend in de 2^e groep kwamen we weer bij die 180 graden bocht. De rijder voor mij reed met zijn achterwiel op de barrier die in de binnenbocht stond en ik knalde achter op hem. Hierdoor verloor ik de aansluiting met de 2^e groep. Na een paar ronden alleen gereden te hebben, kwam de 3^e groep mij achterop. Hiermee heb ik de laatste paar ronden gereden. Op het laatste lange rechte stuk, onder het viaduct door, ben ik gedemareerd. Hier bouwde ik een voorsprong mee op, waar ik genoeg aan had om voor de groep te finishen. Een 21^e plek was wel onder mijn niveau, maar als je pech heb door andermans ongelukken, moet je hier maar genoegen mee nemen.

De zondag stond in het teken van de team relay, iets wat ik nog nooit eerder had gedaan en waar ik door de bondscoach voor gevraagd werd. Een soort estafette met 3 rijders uit verschillende klassen. Een team mag 6 punten hebben. Ik ben zelf 2 punten, iemand uit de H5 is 3 punten en iemand uit een lagere klasse dan mij is 1 punt. Dit kwam voor ons team niet zo gunstig uit, zodoende kwamen wij niet echt in de wedstrijd voor. Wel een leuk evenement om naar te kijken.

Al met al heb ik toch mijn doel bereikt. Na de team relay kreeg ik het goede nieuws dat ik geselecteerd ben voor het WK in Italie!