Tot mijn eigen verbazing werd ik in juli alsnog geselecteerd voor het WK handbiken 2017 in Zuid-Afrika. Voor mij iets nieuws. Geen idee hoe dit allemaal in z’n werk zou gaan, wat er van mij verwacht werd en wat de voorbereiding hiervan inhield. Het toernooi zou van 30 augustus tot 3 september gehouden worden.

Voorafgaand aan het WK werd een trainingskamp gehouden voor het Nederlandse team op sportcentrum Papendal. Hier werd er met alle deelnemers en coaches een week lang getraind, als voorbereiding. Dit ging goed voor mij, de vorm was goed en ik kon goed meekomen. Toen ik thuis kwam had ik een klein wondje op mijn zitvlak en moet ik een paar dagen bedrust nemen om dit te laten genezen. In die tijd dat ik lag, werd ik ook nog ziek, een blaasontsteking met flinke koorts. Na een week ging het iets beter, het wondje was genezen. De koorts was redelijk onder controle, maar nog niet helemaal weg.

Op vrijdag 25 augustus vertrokken we. Ik was nog steeds niet helemaal fit en had voor de zekerheid nog een antibiotica kuur meegenomen. Eenmaal in Zuid-Afrika aangekomen, werd er daar ook weer getraind. Omdat ik me nog niet lekker voelde, heb ik nog een dag training overgeslagen en ben ik weer begonnen aan een antibiotica kuur.

Ondanks dit ongemak ben ik toch gestart op de tijdrit. Al snel na de start bleek het helemaal niet goed te gaan. Na bijna 3 kwartier ben ik als 17^e gefinisht. Normaal gesproken had er veel meer ingezeten, de powermeter gaf aan dat mijn gemiddelde vermogen 25% lager lag dan mijn laatste paar tijdritten.

De dag daarna was er een rustdag en toen volgde de wegwedstrijd. Ik voelde me nog lang niet lekker, maar heb toch besloten om te starten. Ik was natuurlijk niet voor niets helemaal naar Zuid-Afrika af gereisd en wou het, ondanks dat het resultaat niets zou worden, toch niet opgeven. Na de start waren we een halve ronde weg en moest ik al lossen. Ontzettend balen om de rest zo weg te zien fietsen, terwijl dat je weet dat als je in goede doen bent, gewoon mee kunt. Ik besloot om mijn eigen race te gaan rijden en dit pakte redelijk goed uit. Na 2 ronden haalde ik de eerste rijder in en na een aantal ronden nog een paar meer. Ik finishte na een uur en 3 kwartier weer als 17^e. Op zich een grote teleurstelling, maar meer zat er niet in met dit lichamelijke ongemak. Wel was het een goede ervaring, om hier eens aan mee te doen en te ervaren hoe het gaat als je in het Nederlandse team zit.

Thuisgekomen bleek ik een drukplek op mijn zitvlak te hebben opgelopen. Dit betekende een opname op het Roessingh voor 3,5 week. Tevens bleek bij onderzoek dat het lichamelijke ongemak op het WK veroorzaakt werd door de ESBL-bacterie, die resistent is tegen antibiotica. Hierdoor moest ik ook nog eens een week aan het infuus.

Al met al een teleurstellend verlopen WK, na een succesvol seizoen. Ten tijde van dit schrijven, eind december, ben ik nog steeds niet helemaal fit en kan nog niet voluit trainen. Ik hoop binnenkort weer fit te zijn en weer bezig te kunnen met de voorbereiding voor het nieuwe seizoen.