In het drukke programma tussen het NK en de World cup in Emmen moest er nog even tijd worden gemaakt voor een NHC wedstrijd in Utrecht. Op een parcours door en om het Wilhelmina-park van 1,3 km werd de wedstrijd verreden. Voor de tijd regende het al, dus heb ik de handbike op de tacx gezet ín de bus, om zo droog warm te kunnen rijden.

Toen de start viel, was het even droog. Ik kwam redelijk weg en ondanks dat het niet echt mijn parcours was, kon ik de aansluiting met de kopgroep behouden. Ik had wel moeite om bij te blijven. Ik moest er een paar keer bijna af en dan kost het veel kracht om weer aan te haken. Tussentijds begon het harder en harder te regenen. Eigenlijk bungelde ik er de hele wedstrijd een beetje achteraan. Drie ronden voor het einde voelde ik me toch weer wat sterker worden. Twee ronden voor het eind ben ik maar eens gaan jagen, want ik wist wel dat ik een korte eindsprint toch niet winnen zou. Wonder boven wonder kwam mij niemand meer voorbij en kwam ik als winnaar over de finish.

Het kan soms raar gaan, de hele wedstrijd dacht ik dat de 4^e plek het hoogst haalbare was voor mij en op het laatst kom je toch als winnaar over de finish.