EUROPEES KAMPIOEN TIJDRIJDEN!

met Geen reacties
Op 18 augustus was de tijdrit van het EK in Rotterdam. De eerste keer dat ik van start kon gaan in de regenboogtrui. 2 rondes om de roeibaan in Zevenhuizen. Dit keer een behoorlijk korte tijdrit van nog geen 11 kilometer. Ik wist nog niet goed hoe ik dit aan moest pakken, wat de indeling van het vermogen betreft, de meeste tijdritten zijn zo rond de 20 km. Ik ben maar gewoon op gevoel gaan rijden, wel op zo’n manier dat ik op de finish helemaal leeg was. Dit bleek genoeg voor een ruime overwinning, 26 seconden op zo’n korte tijdrit is meer dan genoeg. Hiermee ook aangetoond dat mijn wereldtitel geen toevalstreffer is.

Op de wegwedstrijd ging ik voortvarend van start, de eerste paar ronden constant voorin meegereden. Geen last van vermoeidheid van de tijdrit. In de derde ronde, vlak na het wielwisselpunt, reed ik lek. Hierdoor moest ik eerst bijna 5 km met een lekke band rijden, voordat het verwisseld kon worden. Hierdoor had ik meer dan 2 ronden achterstand opgelopen en was mijn wedstrijd eigenlijk voorbij. Ik besloot toch weer de baan in te gaan en weer achteraan de kopgroep aan te sluiten, gewoon om te kijken of ik aan kon blijven haken. Een motor van de jury wees mij erop dat dit tegen de regels was. Hierdoor had het voor mij ook niet veel nut meer om door te gaan en ben ik maar gestopt.