Het zit erop! 8 geweldige jaren van handbiken over de hele wereld. Ik heb geweldig genoten van de uitdagingen, het reizen, het ontmoeten van sporters van over de hele wereld en telkens weer het uiterste uit het (gehavende) lichaam te halen. Mijn doelen zijn bereikt. Toen ik begon in 2016 heb ik gezegd dat ik de Paralympics wilde halen, dat is gelukt. In 2017 heb ik op trainingskamp in een groepsgesprek aangegeven dat ik de beste van de wereld wilde worden op de tijdrit, en dat is ook gelukt.

Door de jaren heen, heb ik helaas steeds meer last van zenuwpijn gekregen. Het handbiken was een soort tijdelijke pijnstiller, tijdens en even na het handbiken had ik minder pijn. Doordat ik op hoog niveau sportte, waren niet alle middelen van pijnbestrijding voor mij geschikt. Nu ik gestopt ben, ga ik deze middelen nu ook proberen. Ik hoop hierdoor wat verlichting en een betere kwaliteit van leven te krijgen.

Ook speelt mijn leeftijd hierin een rol, ik ben inmiddels 51 jaar oud, en om nu nog weer door te gaan tot de Paralympische spelen van Los Angeles in 2028, lijkt mij geen haalbaar plan.

Graag wil ik iedereen bedanken die mij gesteund heeft in deze 8 jaar van topsport. Vooral de sponsoren, maar ook de supporters en degenen die mij met van alles en nog wat voort hebben geholpen. Het was een geweldig avontuur! Dank jullie wel!!